Wiosną 1945 r. Pomorze Zachodnie znalazło się w granicach Polski w wyniku klęski III Rzeszy w II wojnie światowej. Polska racja stanu nakazywała jak najszybsze zasiedlenie tych ogromnych, w większości rolniczych terenów. Forsowana przez władze idea „powrotu na stare piastowskie ziemie” spotkała się z pozytywnym odzewem większości społeczeństwa, ale efekty akcji nie były zadowalające. Wśród nowych mieszkańców Pomorza Zachodniego byli osadnicy ze wszystkich ziem przedwojennego państwa polskiego. Osadnicy chętnie zajmowali niezniszczone gospodarstwa indywidualne. Brakowało natomiast chętnych do osiedlania się w wielkich majątkach ziemskich, jakich tu było wiele. Władze organizowały wielkie kampani propagandowe i cay system zachęt, aby przekonać do osiedlania się na tzw. "dzikim Zachodzie". Brak pewności, że ziemie te będą polskie, zagrożenie osobistego bezpieczeństwa, obecność ludności niemieckiej oraz pogłoski o tworzeniu na Pomorzu Zachodnim kołchozów zniechęcały do przyjazdu. Wielu jednak, jak np. przesiedleńcy z akcji „Wisła” znaleźli się tu pod przymusem. Inni, jak np. tzw. repatrianci z ZSRR często nie mieli alternatywy.

Spotkanie poprowadzi dr Małgorzata Machałek.